Voor mijn moment Van 2020 moeten we even terug naar midden jaren 90 toen mijn broer tussen de spullen van zijn buren – die voor de stort klaar stonden – een schilderij vond. Doen jullie dit naar de stort? Vroeg hij in opperste verbazing. En dag later hing het meest sombere schilderij wat ik ooit had gezien boven zijn schouw. Een […]
Zolang mijn ouders leefden, hoopten ze op dat ene grote wonder: een medicijn tegen de spierziekte die ik heb. Mijn broer overleed aan de gevolgen van deze spierziekte in 2010. Ook nog tijdens de dementie van mijn moeder was het de rode draad die haar niet los liet. “Mam”, zei ik dan, “mam, ondanks deze rotziekte ben ik echt gelukkig”
Lieve pap, mam en Henk, Dit jaar draag ik “mijn moment” op aan jullie. Wat had ik jullie graag deelgenoot gemaakt van dit bijzondere moment. Maar helaas zijn jullie nu alle drie vertrokken. Reunited in space. Wat een geweldig moment was het – 21 november 2016 – toen ik mijn huurcontract voor het nieuwe huis in handen kreeg. Daarmee kwam er
Het is 22 november en mijn moeder ligt op haar bed en is bijna niet aanspreekbaar. Ze is vaker in “de andere wereld” dan nog in de tegenwoordige tijd. Door een ernstige val is ze hard achteruit gegaan. “Ze trekt wel weer bij ,” zegt de verzorgster die mijn ongeruste blik direct begrijpt wanneer ik aan het eind van de
Ook dit jaar ontkom ik er niet aan een “mijn moment” over mijn moeder te schrijven.Ik kies hiervoor omdat de rest van 2014 zich kenmerkt door vooral veel afscheid nemen (in allerlei vormen) en doodgaan, waar ik me soms even geen raad meer mee weet.Mijn moeder, nu 96 jaar, lijkt onverstoorbaar verder te leven.“Ik word er wel 100!!” Roept ze
Eerst is er het felle licht waar ik in kijk, maar kort daarna de kleine, blauwe lampjes. Rust. Ik geef me over. Ik staar in en naar het blauwe Zenlicht en voel alles van me afglijden. Komen wat komen gaat. Oké, dit is het dus. Dit is mijn moment, denk ik, terwijl ik in beweging kom en mee dein op
Na het overlijden van mijn broer in 2010 en mijn vader in 2011 heb ik de zorg voor mijn moeder gekregen. Als ik naar haar kijk, of aan haar denk, zie ik de kleine, dappere vrouw die haar leven in dienst stelde van haar twee kinderen met een spierziekte. Alles moesten mijn ouders zelf uitvinden, er waren nog geen patiëntenverenigingen
Erna van Vondel, @ervavon 50 jaar worden en terugkijken op misschien wel het meest bizarre jaar uit je leven. Dát is mijn moment van 2011. Een jaar wat moeilijk begon en moeilijk eindigt met het overlijden van mijn geweldige vader op 5 november, een week vóór mijn 50e verjaardag, op de zeer respectabele leeftijd van bijna 91 jaar. Maar wat
Erna van Vondel, @ervavon Niet eenvoudig, merk ik, wanneer het jaar passeert, het jaar waarin mijn broer Henk stierf, na 7 weken IC, aan de gevolgen van de spierziekte die wij beide hebben. Hij leerde mij in zijn laatste weken wat afscheid nemen en loslaten betekent. Zoals hij leefde, zó stierf hij: hij ging er voor 100% voor. Kerstavond, het
